دسترسی ها

به گزارش مکریان بوکان آنلاین، علماى حوزه مالى و اقتصادى بر این باورند که در شرایط کنونى مهمترین مسئله کشور، گسترش کمّى و کیفى تولید است و باید به هر طریق ممکن تولید در کشور پا بگیرد.
اما اگر تولید را بعنوان یک موجود زنده در نظر بگیریم، براى تغذیه و رشد کمّى و کیفى آن دو چیز ضرورى و موردنیاز است ؛
۱- دانش فنى بروز
۲- منابع مالى ارزان قیمت
تبدیل علم به دانش فنى و تکنولوژى فرایندی زمانبر و پرهزینه است که کشورهاى صنعتى دنیا این مسیر را دهها سال قبل طی کرده اند و تکرار مسیر رفته دیگران نه منطقی است و نه مقرون بصرفه لذا دانش فنى روز دنیا باید از خارج کشور تأمین شود تا تولید از لحاظ کمى مقرون بصرفه و از لحاظ کیفى قابل رقابت باشد.
براى تأمین منابع مالی ارزان قیمت نیز باید به خارج از کشور پناه برد و منابع مالی لازم براى تولید نیز بدلایل زیر باید از بیرون تأمین گردد ؛

۱- دولت در شرایط فعلى با کسرى بودجه مواجه است و عملاً براى تأمین منابع مالی لازم براى گسترش و افزایش تولید، نمى توان رو کمک دولت حساب کرد. امروزه دولت خود نیاز به تأمین مالی دارد و انتظار تأمین مالی از دولت در شرایط فعلى تکلیف مالایطاق خواهد بود.

۲- منابع مالی داخلى ( بدلیل تورم و سود بازارهاى رقیب) بسیار گران قیمت است و منابعی که بانک‌ها بصورت وام به تولید کنندگان مى دهند، براى یک تولید کننده واقعى مقرون بصرفه نیست. وقتى نرخ وام بانکى ۲۰ درصد است بدین معنی است که تولیدکننده باید بیش از ۲۰ درصد سود بدست آورد تا بتواند سرپا بماند و به فعالیت خود ادامه دهد. علاوه بر این سودهاى بالاتر از ۲۰ درصد نیز منجر به فشار بر مردم ( بعنوان مصرف کننده نهایی ) مى شود و عملاً قاچاق کالا را دامن میزند.
با توجه به شرایط مذکور باید مسیر تأمین مالى ارزان قیمت را براى بانک‌ها فراهم نمود که این منابع ارزان صرفاً بیرون از مرزهاى کشور قابل تأمین است.

لذا بنا به دلایل مذکور براى تأمین دانش فنى بروز و نیز منابع مالى ارزان قیمت باید به بیرون کشور روى آورد که این امر منوط به این است که کشور مان با دنیا روابط حسنه و مساعدى داشته باشد.

اما یک سؤال اصلى مطرح است و آن اینکه ما تولید را هم گسترش و توسعه دادیم حال باید تولید اضافى را چکار کرد ؟ واضح است که مصرف داخلى کشور محدود است و باید براى فروش تولیدات افزایش یافته باز به بیرون مرزها پا نهاد و بازار صادراتى کشور رونق بگیرد که آنهم مستلزم روابط حسنه بین المللى است.
بنا به توضیحات مذکور لازمه تولید، دانش فنى و منابع مالی ارزان قیمت است که باید از خارج کشور تأمین گردد.
لازمه گسترش بازار فروش نیز هموار سازی مسیر صادرات است که باید کالاى تولیدی کشور را به بیرون مرزها صادر نمود. لذا ما هم برای ورودی‌هاى تولید و هم براى خروجى‌های آن، راهى جز بهبود روابط بین المللى نداریم و دولت جناب آیت الله رئیسی نیز باید با درک این مهم و پرهیز از شعار زدگى، در اولین قدم باید براى احیاى برحام و نیز بهبود روابط بین المللى اقدام نماید و در انتخاب سفراى کشور در اقصى نقاط دنیا باید به اقتصادیون میدان بدهند نه به سیاسیون.
کشورى که نتواند اقتصاد قوى و مستحکم داشته باشد، همواره شکننده و نفوذپذیر خواهد بود.

• نویسنده : محمدقسيم عثمانى