دسترسی ها

به گزارش موکریان بوکان آنلاین؛ در بسیاری از کشورهای ایدئولوژیک و مکتب گراشعارهای کلیشه‌ای و توخالی تا بدانجا پیش می‌رود که درکی واقعی، اصولی ومنطقی از تحولات جهانی، منطقه‌ای تفسیر و معنای خاصی درآنجا ندارد، آنچنانکه تغییرات ریشه‌ای و کلیشه‌ای داخلی در چهارچوب مرز دولت ملت‌های مذکور منوط به تفاسیر شخصی، حزبی و جناح دارد.

در این اثنا عده‌ای منفعت اندیش داخلی بدون در نظر گرفتن منافع ملی سر در آخور منافع شخصی، حزبی و شعارهای کلیشه‌ای دهن پُرکن دهه‌های گذشته و به ظاهر مردمی و آرمان‌گرا دارند.

این آدمکان انسان نما به غیر از منافع شخصی و حزبی فکری دگر در سر نداشته و نپرورانند و به غیر از مداحی و چاپلوسی هنری دگر در مدیریت حل بحران‌های داخلی و منطقه‌ای در باور کج اندیش‌شان نمی‌گُنجد.درک انسان بودن و شدن اینان افکار پوسیده و منحوس منفعت طلبی‌های حزبی و جناحی تزریق شده به باور کج اندیش جمود فکریشان است که در مخیله باورمندهای صدهای پیشین است.

هنوز درد مردم درد اینان نبوده و نیست، مگر هراز گاهی که شواف‌های تبلیغاتی کوته بینانه یشان بانگ برآورد آن‌هم در مسیری معین، تعریف شده و بی‌بازگشت که ره در مسیر منفعت طلبی‌های حزبی و جناحیشان توأم با شعارهای توخالی، بی پایه و اساس دارد که همواره با عجله سعی در پاک کردن صورت مسئله در سر دارند، غافل از آنکه در طول سالیان متمادی بی‌مدیریت اینان بوده که امروز مردمان سرزمین‌شان با مشکلات ریز و درشت ساختاری، بدون ذره‌ای احساس مسئولیت و وجدانی بیدار در قبال مسئولیت خطیری که مردمان به اینان سپرده‌اند دست و پنجه نرم می‌کنند، و نابخردانه مصائب و مشکلات ساختاری روز به روز مردم را در قه‌قرای فرو می‌برد (مصداق شعاری است؛ مرگ خوب است ولی برای همسایه).

قوری و کتری؛ مشکلات شهرستان بوکان و حومه به دهه‌های قبل‌تر و دوران اینان برمی‌گردد، آنچنانکه به کرات مستندات و شواهد تاریخی جناح بازی‌های هزار فامیل این نامسئولان دیروز و امروزی بر خاطرات ما نقش بسته و بر تغییرات ناصحیح و ناثواب مسیر زندگی ما مستولی گشته است.به طوری که اگر مسئولان دیروزی و امروزی ما کارشناسانه و متعهدانه با برنامه‌ها و پلات فرم‌های مشخص و مدون جهت تغییر و تحولات سازنده و مردمی به همراه مشارکت‌های مدنی را با خود داشتند، دگر امروز نیازی به نصایح کودکانه و تحقیرآمیز نامسئولانه و به ظاهر مردمی برای حل مشکلات شهری-روستایی در حوزه دسترسی به ابتدایی‌ترین حق حیات اجتماعی(آب شرب) نبود.

نیازهای فیزولوژیک (خانه-غذا-پوشاک) ابتدایی‌ترین حق حیات هر اجتماعی است، برای ساکنان یک مکان جغرافیایی که تامین و حل مشکلات ساختاری در محدودی زمانی و مکانی با هزاران منت و شابش، شاه باجی بازی‌های فخر فروشانه امروزی بر مردمان دیاری که از هر لحاظ(طبیعی-انسانی)غنا دارد را نمی‌طلبد.

واقعیت‌های امروزی از منابع خبری دور و نزدیک بنابر شواهد و قرائن داخلی-خارجی از وضعیت معیشتی و گذران ممر معاش مردمی از حکایتی ناخوشایند خبر دارد.

آن چنانکه عده‌ای معدود، چاپلوس و کج‌اندیش که بالا بیگری چندین دهه‌ای خود را دلسوز این آب و خاک جا زده‌اند وسعی دارند با همان شکل و سیاق دهه ۶۰ی با به سخره گرفتن مردم به همراه بازی با الفاظ با (نیش‌های تا بنا به گوش بازشده) مشکلات دیار مُکریان را که واقعاً عاجز از درک و حل آن‌اند حل نمایند، اینان که افکار سُست عنصرانه یشان در هر نظام حکومتی که باشد تا منفعت‌های شخصی و هزار فامیلی اینان را حاصل ننماید.

اولین پیمان شکنان تاریخ‌اند، ره به جای ندارند..

راهکار؛

نظام مقدس جمهوری اسلامی از دو بخش جمهوریت+اسلامی تشکیل و از هرگونه اختناق و جمود حزبی و جناحی به دور بوده و هست و در واقع این مسئولان واقعی، دلسوز و مردمی هستند که باید در شرایط ناخواسته فعلی(تحریم‌های ظالمانه+ سوی مدیریت‌های) شخصی و جناحی را با تحلیل‌های درست و روا در وضعیت کنونی را بدونه ذره‌ای اغماض، مصائب و مشکلات ساختاری مردم را روی قلم و کاغذ در دفتر اسنادی رسمی ملی تک به تک به شماره آورده و راه حل مشکلات موجود را به لحاظ زمانی و مکانی به سه دسته(بلند-میان و کوتاه) مدت تقسیم نموده و با استفاده از پتانسیل‌های موجود بنا بر اولویت‌های درجه بندی شده، قوای سه گانه به همراه مسئولان ذی‌ربط مسائل و امورات کشوری را برای دست یابی به اهداف کلان ملی به همراه ثبات اقتصادی-اجتماعی با توجه به شرایط بحرانی فعلی اورژانسی ریشه‌یابی، پیگیری و حل نمایند.

نمایندگان بومی نیز باید به دور از جناح بازی‌های هزار فامیل فکورانه و مدبرانه نگاهی واقع بینانه به حل مشکلات مردم در سطوح مختلف کشور علی‌الخصوص حوزه انتخابیه خویش داشته و به جای پاک کردن صورت مسئله مشکلات و بهره گیری از فرمول دمُدی حذف و اضافات سلیقه‌ای، از توان فکری و کاری جوانان نخبه و برجسته بومی به منظور رفع و رهائی از مشکلات حاد فعلی در دیار مُکریان بهره وافی و کافی را بُرده باشد که انشالله، عقلانیت و مدنیت جایگزین دو گم اندیشی‌های انتقام جویانه شکل و سیاق نابخردانه گذشته اینان باشد.

• نویسنده : لقمان توتونچی