دسترسی ها

به گزارش مکریان بوکان آنلاین؛ مهمترین واقعیت دنیا امروزی اقتصاداست. بطوریکه زیربنای اقتصاد تمام جهان به هم گره خورده و متصل می‌باشد.

ایران؛ تاسیاست خارجه ایران موازی با سیستم نظم نوین جهانی به‌همراه تعادل در روابط با سایر کشورها در منطقه و جهان نباشد آنهم با وضعیت اقتصادی بلفعل ضعیفِ جهان سومی که ایران دارد، براستی هیچکس و با هیچ برنامه‌ای نخواهد توانست عملا و بطور اساسی دستکم در حوزه اقتصادی برای مردم و کشور گامی اساسی بردارد.

در واقع با اقتصاد کوپنی و پیشنهادی نیز تنها می‌توان مسکنی چند روزه برای تسکین درد اقتصاد بیمار گونه کشور تجویز و تزریق نمود. حتی عضویت در سازمان اقتصادی منطقه‌ای شانگ‌های که مسئولین محترم بدان دل خوشاند و مانور می‌دهند بدین زودی‌ها از آن فرجی و عایدی حاصل نخواهد گشت.

زیرا کارهای اداری اتحادیه مذکور به منظور سازماندهی و هماهنگی‌های لازمه تا ریل‌گذاری شود از جمله؛ طرح و لوگوی اعضای سابق و جدید در آن، تا به کارهای دبیرخانه‌ای و منتخب شدن اعضای درون سازمانی به منظور تقسیمات کاری و اداری براساس چارت سازمانی و… در آن زمان برخواهد بود.

نکته قابل تامل دیگر اینکه تا کشور ایران(اف ای تی اف) را نپذیرند، روابط مالی و بانکی ما در سطح منطقه‌ای و جهانی نزدیک و در حد در صفر باقی خواهد ماند.

در شرایط ساختاری تحریم‌های ظالمانی فعلی سود حاصل از فروش صادرات نفتی و مشتقات آن نیز عاید سایر کشورهای عضو اوپک از جمله روسیه می‌گردد که خود جای تامل دارد.و این درحالی است که جهانیان در آینده‌ای نچندان دور روزهای بدون سوخت‌های فسیلی را سپرخواهند کرد.در شرایط کنونی کشوری که بیشتر کشورهای بدهکار از باز پرداخت بدهی‌های ایران سر باز می‌زنند، به بهانه (اف‌ای‌تی‌اف) در استراتژی‌های آینده کشوری نیز نباید از نظر دور داشت.

حال در شرایط فعلی نظم نوین جهانی، تمامی دولت ملت‌های مستقل در جهان با استراتژی‌های خاص خود براساس منافع ملی در کنار پیشرفت‌های امنیتی و اجتماعی خصوصاً در حوزه اقتصادی و راهبردی و امنیتی را با سامانه‌های دفاعی به دور از چشم کشورهای ثالت و هیاهوی سیاسی و تبلیغاتی به منصه ظهور دارند می‌رسانند.

جدا از موضوعات مطرح شده دولت ملت‌های جهانی علیرغم میل باطنی خود در هیچ نقطه، منطقه و یا سازی ژئوپلیتیکی جهانی با کشورهای(امریکا و اسرائیل)تقابل مستقیم و حالت رزمی بخود نگرفته‌اند زیرا منافع ملی و پرهیز از تنش را به منظور جلوگیری از باز خوردهای منفی و تبعات اقتصادی را را در اولویت کاری و استراتژی‌های ملی خود قرار داده‌اند.

از همه مهم‌تر اینکه ۴۲ ساله است که ما ملت ایران با جان و دل شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهیم ولی نتیجه عکس و تبعات منفی آن را روز به روز ملت ایران شاهد هستیم.و متاسفانه در سمت دیگر ماجرا بیشتر بچه‌های مسئولین محترم کشور در اروپا و آمریکا اقامت دارند و… .

در واقع ایران به تغییراتی بنیادی و اساسی به دور از رویا پردازی‌های شعاری نیاز دارد و در این راستا جای تاسف است هنگامی‌ که منتقدان و کنشگران اجتماعی از سر دلسوزی و وطن پرستی نقد می‌نمایند به واسطه عده‌ای از کاسبان تحریم بنام به اصطلاح مسئول به بهانه‌های واهی؛ ضد انقلاب و سازش با دشمن و… بدونه ضابطه و به دور از چشمان تیزبین قانون و مردم این کنشگران اجتماعی را تنبیه و… می‌نمایند.متاسفانه؛ جامعه امروزی ایران ما دچار سر درگمی و منفعل شدن است که ریشه در وضعیت ساختاری آسف‌بار اقتصادی و اجتماعی کنونی دارد بدین ترتیب مردمان آن نیز کمترین اعتماد و چشم انتظاری را از مسئولین و خادمان خود دارند.

البته این مهم را می‌توان در تحقیقات میدانی بدونه اغماض و چشم پوشی به عینه مشاهده و به اثبات رسانید.به یاد داشته باشیم؛ بدترین حالت ممکنه در تکاپو و تغییرات اجتماعی در جوامع در حال توسعه و جوان، بی‌تفاوتی و منفعل گشتن مردم است. بدین معنا که سر درگمی و منفعل ساختن تعمدی و ساختاری اجتماعات مردمی از سوی کاسبان تحریم داخلی و خارجی به بهانه‌های واهی تسلیحاتی، هسته‌ای، حقوق بشری شعاری و…تصمیم‌گیری‌های اجباری و پشت پرده‌ای خطرناکی را برای این جوامع در آینده در بردارد.

قطعاً و به ناچار این‌چنین جوامعی دیر یا زود با وقایع و رخدادهای ناگواری همچون کودتا، ظهور و رشد قارچ‌گونه دیکتاتورهای خطرناک در قالب‌های مذهبی، ناسیونالیستی و کمونیستی از نوع افراطی با آن را تجربه خواهند کرد.

تصدی و حاکمیت اجباری منصوبین چنین جوامع فرضی را نیز عروسک‌های خیمه شب‌گردانی بر عهده خواهند گرفت که منافع راهبردی، اقتصادی و سیاسی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت شرکت‌های سرمایه‌داری جهانی از نوع آمریکایی، اسرائیلی، روسی و چینی را تامین بنمایند. شرایط ساختاری اشاره شده بدان نیز؛ یقیناً بدونه شورش‌های خیابانی، جنگ و خونریزی داخلی در قالب‌های مذهبی و یا قومیتی و… نخواهد بود.

مهمترین واقعیت انکار ناپذیر برای هر ملتی در جنگ داخلی؛ پیروز و قهرمان واقعی وجودندارد.

راهکار:

تغییرات اساسی سالم و سازنده در قالب برنامه های نرم و اجرایی در بازه زمانی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت در مدیریت سیاسی داخلی و خارجی با بکارگیری استراتژی منفعت طلبانهِ ملی بهمراه عدم تقابل و جبهه‌گیری ۱۰۰% با نظم نوین جهانی، رشد حرکت موازی با هژمونی و هارمونی قدرت‌های جهانی در چهارچوب استاندارهای جهانی با بازی ژئو استراتژیک (بُرد-بُرد) و غیره شعاری، آنهم به مددد یپلماسی سالم، سازنده و بالنده ایرانی که در یک کلام خلاصه و اجرایی می‌گردد؛ (با دوستان مروت، با دشمنان مدارا) دست در دست هم به مهر میهن خویش کنیم آباد.

• نویسنده : لقمان توتونچی