منوچهر جهانی ـ آندره بازن (۱۹۵۸-۱۹۱۸) Andre bazin نظریه‌پرداز مهم سینما که مؤثرترين سينماي واقع‌گرا از آن اوست.

آندره بازن (۱۹۵۸-۱۹۱۸) Andre bazin نظریه‌پرداز مهم سینما که مؤثرترین سینمای واقع‌گرا از آن اوست. آندره بازن از چهره‌های شناخته شده تاریخ فرانسه است، وی به همراه فرانسوا تروفو و ژان لوک گدار از بنیانگذاران موج نوی فرانسه هستند.

آندره بازن در دهه چهل میلادی می‌نوشت و درک او از سینما مبتنی بر شناخت صدا، رنگ و طیفی از نظام‌های پیشرفته روایی بود. برای بازن، سینما به بازسازی جهان جدید مبتنی بر تصویرگری رئالیستی نیاز داشت. او معتقد بود سینما باید این توان غیرموازی را داشته باشد تا بیننده خود را به جهانی متفاوت با جهان واقعی بکشاند به گونه‌ای که بیننده بتواند در آن جهان به تبادل واقعیت‌ها با جهان واقعی اطراف خود بپردازد. آندره بازن در فهرست ۱۱۰ چهره تأثیرگذار تاریخ سینما با لقب سقراطِ نقد فیلم قرار دارد.

در سینما عبارت عمق میدان depth of field به گستره و محدوده‌ای که تمام اشیا در کادر فیلم با وضوح و به روشنی دیده می‌شوند، اشاره می‌کند. اگر از لنز زاویه باز wide angle استفاده کنیم، همه چیز در پس‌زمینه و پیش‌زمینه به خوبی دیده می‌شود. اما در عمق میدان کم shallow field تنها بخش کوچکی از شیء قابل رؤیت است و بقیه آن محو و غیر قابل تشخیص به نظر می‌رسد.

کارگردانانی چون ژان رنوار Jean Renoir، روبرتو روسیلینی Roberto Rossellini و اورسن ولز Orson Welles در فیلم‌هایشان از عمق میدان باز wide depth of field استفاده می‌کردند. علاوه بر این، ویژگی دیگر فیلم‌های آنان، استفاده از دکورهایی بود که با کمال دقت و وسواس در صحنه چیده می‌شدند. آن‌ها از بازیگران و الگوهای حرکتی آنان چنان بهره می‌بردند که نگاه هر بیننده‌ای را بر پرده سینما به دنبال خود می‌کشاند. این کارگردانان با استفاده از این تکنیک‌ها نوعی توهم سه بعدی ایجاد می‌کردند. آندره بازن، منتقد معروف سینما، این شیوه‌ها را به دلیل زیبایی‌شناسی واقع‌گرایانه آن‌ها مورد تحسین و تأیید قرار داده است.

مجله سینمایی کایه دو سینما یکی از معتبرترین منابع، درباره بهترین فیلم‌‌های جهان است. این مجله با نظرسنجی از منتقدان فرانسوی، فیلم‌ها را رتبه‌بندی می‌کند. کایه دو سینما (Cahiers du cinéma، به معنی دفترچه‌های سینما) یک مجله سینمایی تأثیرگذار فرانسوی است که در سال ۱۹۵۱ توسط آندره بازن، ژاک دونیول‌ والکروز، ژوزف‌ ماری لودوکا و فریدون هویدا بنیان گذاشته شد. این مجله در پی توقف و دگرسانی نشریه ریویو دو سینما با سردبیری اریک رومر و حضور منتقدانی همچون ژان لوک گدار، فرانسوا تروفو، کلود شابرول و ژاک ریوت آغاز به ‌کار کرد. نشریه سینمایی پوزیتیف به ‌عنوان مهم‌ترین رقیب این مجله در فرانسه به ‌شمار می‌رود.

  • نویسنده : منوچهر جهانی