دسترسی ها

به گزارش موکریان بوکان آنلاین، اعمال محدودیت از ابتدای آذر ماه با عنوان تعطیلی دوهفته ای ابلاغ شده است، تصمیمی که ایرادهای زیادی در خود دارد و تقریبا یک تصمیم کم تاثیر و چه بسا بی تاثیر بر کاهش روند فاجعه بار رشد آمار کرونا در کشور است چرا که چرخه داد و ستد و فعل و انفعالات اجتماعی کاملا برقرار است، ادارات و بانک‌ها و مراکز دولتی برقرار است اما با یک سوم نیرو، این مسئله خودش مشکل ساز خواهد شد، مثلاً مراجعات مردم همچنان مطابق دیگر روزها به بانک در جریان خواهد بود با این فرق که میزان ساعت حضور در بانک و ‌تجمع بیشتر خواهد شد چون تعداد پرسنل حاضر در هر شعبه بانکی برابر محدودیت های جدید به یک سوم کاهش پیدا کرده و خدمات کندتر می‌شود این یعنی ایستایی و ‌تجمع در یک‌ محیط سربسته که از عوامل اصلی شیوع گسترده این ویروس است.

از طرفی دیگر معیشت اصناف دیگر در نظر گرفته نشده است… یعنی بسیار جای تعجب دارد که در ستاد ملی کرونا یا شورای اداری کشور جوانب کار و شرایط موجود جامعه را چطور می‌سنجند و نگاه می کنند، تصمیمات به نوعی است که تصور می‌کنیم تصمیم گیرندگان انگار از شرایط حاکم بر جامعه و زندگی طبقات مختلف آن آگاه نیستند.

این تصمیمات هیچ سنخیتی با شرایط دشوار زندگی مردم ندارد، طوری برنامه داده میشود که انگار مرکز توزیع ویروس در پوشاک و کفش فروش ها یا اصناف مشابه است.

آیا نمی‌شود برای یکبار هم شده در حق این ملت یک اقدام حمایتی درست شکل بگیرد، سهم این مردم را برای دو هفته بدهید فقط دو هفته، یعنی دوهفته کامل کل کشور را تعطیل کنید و هر خانوار یارانه نقدی به میزان تامین معیشت آن دو هفته پرداخت شود.

مگر ایتالیا در پیک نخست کرونا کل کشورش را تعطیل نکرد و تمام هزینه‌های زندگی مردم را به مدت بیش از سه هفته پرداخت نمود و تز مسئولینش این بود که ممکن است متوقف کردن چرخه اداری و اجتماعی کشور اقتصادمان را ورشکسته کند اما در عوض سلامتی جامعه را بازگرداندیم چرا که اقتصاد پویا برای انسان زنده و جامعه زنده کاربرد دارد، اقتصاد را دوبار خواهیم ساخت… حال ما که اقتصادمان این است تعطیل بودن و نبودن چه آسیبی به آن می‌زند؟ حتی ممکن است تعطیلی و ‌عدم ‌دخالت دلالیسم برای دو هفته کمی از شرایط بحران فعلی اقتصاد را هم کاهش دهد.

✍🏻رضا سلیمانی

• نویسنده : رضا سلیمانی