«عباس غزالی»، شخصیت فعال فرهنگی، عضو برجسته و مشاور فرهنگی، هنری حزب دمکرات کُردستان عراق و از نمایندگان پیشین پارلمان اقلیم کُردستان، به مناسبت درگذشت استاد «پرتو کرمانشاهی» یادداشتی را به رشته تحریر درآورد.

به گزارش مکریان بوکان آنلاین؛ «عباس غزالی»، شخصیت فعال فرهنگی، عضو برجسته و مشاور فرهنگی، هنری حزب دمکرات کُردستان عراق و از نمایندگان پیشین پارلمان اقلیم کُردستان، به مناسبت درگذشت استاد «پرتو کرمانشاهی» یادداشتی را به رشته تحریر درآورد.

«عباس غزالی»، شخصیت فعال فرهنگی، عضو برجسته و مشاور فرهنگی، هنری حزب دمکرات کُردستان عراق و از نمایندگان پیشین پارلمان اقلیم کُردستان، در یادداشتی به مناسبت درگذشت استاد «پرتو کرمانشاهی» نوشته است که کلام «پرتو» همنوا با صدای تیشه فرهاد بیستون، به‌سان پرچمی از هنر و شعر و زیبایی، بر دره‌ها و کوههای سر به فلک کشیده این سرزمین دیرینه، برافراشته باقی‌ خواهد ماند.

متن کامل پیام «عباس غزالی» به این شرح است:بزرگداشتی به مناسبت درگذشت شاعر توانمند کُرد «پرتو کرمانشاهی» هر چند قبلا نام «پرتو کرمانشاهی» را شنیده بودم، ولی در کنگره مشاهیر کُرد که در شهر سنندج برگزار شد، بیشتر افتخار آشنایی با نام او را پیدا کردم.

آشنایی من با «پرتو کرمانشاهی» نوعی ابهام‌زدایی از توانایی و خلاقیت دیالکت‌های زبان کُردی از جمله؛ کلهر، لک و گوران در خلق آثار ادبی بود، که در کنار «شامی کرمانشاهی» در اشعار او فراهم آمده بودند.

«پرتو» با خلق آثار ادبی، همراه دیگر آثار این خطه از کردستان، توانست گویش کُردی جنوب شرق کردستان را از مرزهای کردستان عبور داده؛ آن را زنده نگاه‌دارد و بر آسمان زبان و ادبیات منطقه بتاباند. علاوه بر اینها، ساده‌نویسی و شیرین‌زبانی و طبعِ لطیف «پرتو» او را به تمثال «بابا طاهر همدانی» درآورده است؛ به صورتی که واژه‌هایش بر سر کوی و برزن شهرهای کرمانشاهان و ایلام و دیگر شهرهای کردستان، آواز شده و دختران و پسران کرمانشاهی با الفاظ شیرین او ترانه می‌سرایند.

اکنون درست است که «پرتو» دیگر در میان ما نیست که روح خسته این دیار کهن را با ترانه‌های خود بنوازد، درست است که با درگذشت «پرتو»، ستاره‌ای از اوج آسمان کرمانشاهان و ایلام به خاک در افتاده است، ولی آواز شبانه کرمانشاهان و آب زلال طاق بستان؛ باز هم غرق در ستاره‌واژه‌های او خواهد شد و کلام «پرتو» همنوا با صدای تیشه فرهاد بیستون، به‌سان پرچمی از هنر و شعر و زیبایی، بر دره‌ها و کوههای سر به فلک کشیده این سرزمین دیرینه، برافراشته باقی‌ خواهد ماند. یاد و نامش گرامی و راهش پر رهرو باد.

عباس غزالی میرخان اقلیم کُردستان ـ اربیل۸/ ۱۱/ ۱۴۰۰